ദാരിദ്ര്യം കൊണ്ടു ശോഷിച്ച
അവളുടെ മേനിയിൽ കാമത്വരയാൽ
പടർന്നു നീ കയറിയിറങ്ങിയപ്പോൾ..
കത്തിക്കാളുന്ന വിശപ്പേ അവളറിഞ്ഞുള്ളൂ.
അസ്ഥിപഞ്ജരമാകിലുമാ സ്ത്രീത്വത്തെ
ഭോഗിച്ചു മദിച്ച നിന്നിൽ നിന്നും...
കീഴ്പ്പെടുത്തലിന്റെ മ്ലേച്ഛമാം... ബീജങ്ങളിലൊന്നവളിൽ ഉയിരിട്ടത്...
എരിയുന്നയഗ്നിക്ക് പുഷ്ടിയേകാൻ പകർന്ന നെയ്യുപോലാകവേ...
ഉയിരിട്ട കുഞ്ഞിനച്ഛനേതെന്ന് ചൊൽവതിനായില്ലവൾക്കും..
നരാധമാ..നിന്റെ അല്പസൗഖ്യത്തിൻ ക്രൂരതയിൽ
വിരിഞ്ഞ വെറും പാഴ്ച്ചെടി ഞാൻ.
ചിത്തഭ്രമത്താലലയുമെന്നമ്മ...
മാറോടു ചേർത്ത് ശുഷ്കിച്ച മാറിടത്താൽ ചുരത്തിയതു മുലപ്പാലല്ല സത്യം.
തിരസ്കാരത്തിന്റെ, അവഹേളനത്തിന്റെ
ഉപ്പു ചേർന്നൊലിച്ച ചുടുചോര തന്നെ.
ഹേ...നാരീമണികളേ..നിങ്ങളോടൊരു
വാക്ക് മാത്രം.
കാമകണ്ണുകൾ അതിർവരമ്പുകൾ ഛേദിച്ചു നിന്റെ പിഞ്ചുകുഞ്ഞിൻ ഇളം മേനിയെ തിരയുമ്പോൾ...
അവളുടെ കുസൃതികൾക്കപ്പുറം..
അവരുടെ കരതലമുയരുമ്പോൾ..
ഉയർന്നു പൊങ്ങണം...പെണ്ണേ
നിന്റെ കൈകൾ ഖഡ്ഗമേന്തി ...
അരിഞ്ഞു തള്ളിമുന്നേറണം..
അമാന്തമരുതരുതൊരിക്കലും..
വില്പനക്ക് വച്ചൊരു നിയമവും, നീതിയും പെണ്ണിന്റെ മാനം കാക്കുകില്ലാകയാൽ
നിനക്ക് വേണ്ടി ശബ്ദമുയർത്താൻ
നീ മാത്രമാവുകിൽ
നിനക്ക് രക്ഷ സ്വയം തിരയുക.
#Shaby's
No comments:
Post a Comment