എൻ അങ്കണത്തിലൊരു കോണിലായ്....
ഞാനറിയാതെ വളർന്ന വനജോത്സനയാണു നീ ...
നേരുതന്നെ ഗൗനിച്ചില്ല ഇത്രനാളുമേ..നിന്നെ...
ഇന്നു രാവിലറിയാതെയെൻ...
നാസാദ്വാരങ്ങളെ തൃസിപ്പിച്ച നിൻ..
പരിമളത്താലറിയുന്നൂ ഞാൻ. ..
നീയെന്ന സൗരഭ്യത്തെ....
വെറുക്കുന്നിന്നു ഞാൻ ഖേദമോടെ
നിന്നെ തിരസ്കരിച്ച നാളുകളെ...
നിശ്ചയം ഇനി മാറണമെനിക്കാ
നിന്നെയറിയുന്ന നിൻ....മാസ്മരിക സൗരഭ്യങ്ങളെ നുകരുന്ന വണ്ടായ്...
നിന്നുടലാർന്ന വല്ലരികളെ ചേർത്തുപുണരണമെനിക്കിനി
യെന്നുമേ....പ്രിയേ..
കടന്നുപോയ ഋതുക്കളെ വിസ്മൃതിയിലാക്കിയിനി..പുതു ഋതുഭേദങ്ങളെ വരവേൽക്കാം..
നിന്നോടു ചേർന്ന് കാലങ്ങളോളം...
കാത്തിരിക്കുന്നു ആ നാളുകളെ..
കാതോരമണയാൻ ധൃതിയേറി...
കാമിനിയാളെ നിന്നിലലിയാൻ..
Shaby's (ഷാബീസ് )
No comments:
Post a Comment