പിറന്ന മണ്ണും, വിയർപ്പിനർത്ഥവും..
പിന്നിലായ് വിട്ടെറിഞ്ഞോടേണ്ടി വന്ന..
മനുജന്റെ ദുര്യോഗമെത്ര ദൈന്യം..
മുന്നിൽ തെളിഞ്ഞ പ്രതീക്ഷകളേ..
നീയുമിന്നെന്നെ വെറുപ്പോടെ തുരത്തിയോടിപ്പതെന്തേ...?
പാരിതിലായ് നിന്ദ്യനായ്..ഞാനും
അപരന്റെ കണ്ണിലെക്കരടു പോലെങ്ങനെ..
ഞെരിഞ്ഞമർന്ന് ശിരസ്സുകുനിഞ്ഞെങ്കിലും..
വിടാതെ പിന്തുടരുവതെന്തിനീ വിധം..
കലികാലമെന്നോതി ആശ്വസിപ്പതെങ്ങിനെ..
ക്രൂരമാമീ വികൃതിയാലെന്തിനീ പരീക്ഷണങ്ങൾ
ചുട്ടെരിച്ചു കളയാനെന്തു ധൃതിയീവിധം ..ധരണിയിൽ
നിന്ദ്യനായ് പിറന്നതെന്റെ പിഴയോ..
വിശ്വാസസംഹിതകളൊക്കെ വിഷമാക്കി
മാറ്റുവോരേ..
എന്റെയീ പാലായനം നാളെ നിനക്കു കഠിനമാകിടുമോർക്ക...നിശ്ചയം.
ഖേദമില്ലെനിക്കെൻ വിശ്വാസങ്ങളെ ചൊല്ലി..
ഖേദമാണു ഈ ജനനി തൻ ദുർഗതിയിൽ..
ഇയ്യാം പാറ്റകണക്കെ കൊഴിഞ്ഞു പോകിലും..
ഇതുവരെ ജീവിച്ച ജന്മനാടേ..
പെറ്റമ്മയേ പോൽ ജീവനാണെനിക്ക്...
വിട തരികയീ മകന്...
എന്റെയീ കുരുന്നുകൾ തന്നുടെ വിലാപങ്ങളീ..
ഹൃദയം പിളർത്തിടുന്നു..
സുരക്ഷിതമാം താവളങ്ങളെ തേടിയിവർക്കായ് നിരർത്ഥകമാകിലും പ്രയാണമിതെനിക്ക്
തുടർന്നേ മതിയാകൂ...
നന്മ വറ്റാത്ത സ്നേഹത്തിന്റെ തീരങ്ങൾ തേടി..
ദുരിതക്കടലാഴങ്ങളിൽ..
വഞ്ചി തുഴയുന്നു ലക്ഷ്യമറിയാതെ...
#Shaby's
No comments:
Post a Comment