നുകരാൻ വെമ്പിയ പാനപാത്രത്തെ അധരപുടത്തിൽ നിന്നും നീ... തട്ടിയകറ്റിയതെന്തേ...?
മതിവരുവോളമാ മധുവുണ്ണാനാശയാൽ
മതി മറന്നു ഞാനുമണയവേ...
പാതിയിൽ പകുത്തകറ്റിയതെന്തേ നീ...?
പരിഭവമില്ല എങ്കിലും പ്രിയേ..
ഇത്തരുണം ചെയ്യുവാനെന്തേ...ഹേതുവായ്.?
നിമിഷശരങ്ങളാലൊരുക്കിയ കൂർത്ത- ശരശയ്യപോൽ കഠിനമാമീ വിരഹനാളുകൾ
മൃതതുല്യമീ ജീവിതം വൃഥാവിലാകുന്ന യൗവ്വനവും തേജസ്സും അലങ്കാരങ്ങളേ പോൽ
മൃതസഞ്ജീവനിയായ് ചാരെ നീയണയുകില്ലേ കടലുകൾ താണ്ടിക്കയറി ...നീ..
